بررسی و نقد روش علامه طباطبایی در انتخاب قرائت صحیح

قرایات تاثیر مستقیم در تفسیر قرآن داشته و مفسران بر اساس آن به تفسیر پرداخته اند . برخی از میان قرایات به قرایت ساید بسنده کرده، برخی قرایت خاصی را برگزیده و بر اساس آن تفسیر کرده و برخی به همه قرایات پرداخته است . علامه طباطبایی با فرض عدم تواتر قرایات و با عنایت به معیارهای قرایت صحیح که عبارت است از صحت سند، مطابقت با قواعد عربی و رسم الخط مصحف و معیارهایی که خود برای گزینش قرایت مطرح کرده، روش نقد و گزینش را از میان قرایات برگزیده است . از این رو برخی قرایات را نقد کرده و برخی را به دلیل برخورداری از شرایط قبول، یا مطابقت با سیاق و یا برخورداری از موید روایی ترجیح داده است . نیز در برخی موارد قرایت همسو با دیدگاه تفسیری خود را بر گزیده است . هر چند در مواردی از معیارهای پذیرفته خود خارج شده و بدون دلیل قرایتی را ترجیح داده و یا بدون ترجیح، قرایات را نقل و بدون بررسی وامی گذارد . این مقاله با روش کتابخانه ای و تحلیلی دیدگاه علامه طباطبایی را درباره معیارهای انتخاب قرایت بررسی و نقد کرده است.