نقش دیپلماسی پنهان رژیم صهیونیستی در مناسبات منطقه ‏ای: مطالعه موردی توافق ابراهیم

پنهان‏ کاری همواره یکی از عناصر مهم دستگاه دیپلماسی اسراییل بوده است. تاسیس دولت بر خلاف روندهای مشروع و مقبول دولت- ملت ‏سازی که محیط بیرونی تهدیدزا، رویکرد خصمانه کشورهای پیرامونی و فقدان پیوندهای رسمی دیپلماتیک را در پی داشت، مهمترین دلیل اتکا به دیپلماسی پنهان از سوی اسراییلی ‏ها به شمار می‏رود. با پیشبرد این شیوه، اسراییل توانسته است به یکی از مهمترین دستاوردهای روابط منطقه ‏ای خود یعنی گذار از وضعیت پنهان روابط دیپلماتیک به دیپلماسی آشکار در قالب امضای توافقات ابراهیم دست پیدا کند. اینکه دیپلماسی پنهان در اسراییل از چه زمینه ‏های تاریخی برخوردار بوده است؛ توافق ابراهیم حاصل چه رویکردی در دستگاه دیپلماسی آن بوده است؛ چه نهادها و کانال ‏هایی آن را به پیش برده‏اند و اسراییلی‏ها چه ظرفیت‏هایی را برای پیشبرد دیپلماسی پنهان خود در این رابطه به کار بسته، پرسش‏ ها و مسایلی است که مقاله حاضر درصدد پاسخ به آنهاست. روش پژوهش به لحاظ نوع تحقیق، توصیفی- تبیینی و به لحاظ روش‏ شناسی تحقیق برمبنای نوع داده ‏ها‏، روش کیفی است. روش گردآوری داده ‏ها‏ نیز کتابخانه ‏ای و اینترنتی است.