پیش بینی افکار خودکشی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی، کمال گرایی و سلامت معنوی در دانشجویان دانشگاه های ایلام

خودکشی یک مسیله غم انگیز و پیچیده بهداشت عمومی است که افراد، خانواده ها و جوامع را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی افکار خودکشی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی، ابعاد کمال گرایی و سلامت معنوی در دانشجویان دانشگاه های ایلام انجام شده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در سال 1400 انجام گرفت. تعداد 463 نفر از دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه های ایلام به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. به منظور تعیین ارتباط بین متغیرها با افکار خودکشی از آزمون همبستگی پیرسون و به منظور بررسی پیش-بین های مرتبط با افکار خودکشی از تحلیل رگرسیون با روش  Stepwiseاستفاده شد.

یافته های پژوهش: 

یافته های پژوهش بین متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی، سلامت معنوی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان مثبت (پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، برنامه ریزی، ارزیابی مثبت و کم اهمیت شماری) ارتباط منفی معنادار و بین متغیرهای ابعاد کمال گرایی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان منفی (خودسرزنشی، نشخوارگری، فاجعه سازی و دیگرسرزنشی) ارتباط مثبت معنادار با افکار خودکشی نشان داد. بالاترین ضریب همبستگی مربوط به حمایت اجتماعی ادراک شده بود که مهم ترین متغیر پیش بین در این پژوهش می باشد (71/0- r=). به ترتیب متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده، سلامت وجودی، نشخوارگری، کمال گرایی، خودکارآمدی، خودسرزنشی و پذیرش توانستند به عنوان متغیرهای پیش بین در معادله رگرسیون معنادار شوند. این عوامل در مجموع، 66 درصد از واریانس افکار خودکشی را تبیین کردند.

بر اساس یافته های پژوهش، متغیرهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی، کمال-گرایی و سلامت معنوی می توانند مولفه های مهم و پیش بینی کننده افکار خودکشی باشند. لذا توجه و تمرکز روی این مولفه ها در برنامه های پیشگیری از خودکشی و همچنین روش های درمانی و مشاوره حایز اهمیت است.