مروری بر درمان فرایند مدار؛ پاردایمی نوین در مداخلات رواندرمانی

برای دهه ها، توسعه درمان مبتنی بر شواهد براساس آزمایش های تجربی پروتکل هایی بوده است که برای تاثیرگذاری بر سندرم های روان پزشکی طراحی شده اند. با ضعیف شدن این پارادایم، رویکرد درمانی مبتنی بر فرآیند به عنوان یکی از به روزترین نوآوری های بالینی در ادغام درمان های شناختی-رفتاری، در حال ظهور است، که بر چگونگی هدف قرار دادن و تغییر فرآیندهای اصلی زیستی-روانی اجتماعی در موقعیت های خاص برای اهداف معین با مراجعان خاص تمرکز دارد. این مقاله به توصیف درمان مبتنی بر فرآیند به عنوان یک تکامل طبیعی به سمت مراقبت های روانی موثرتر و کارآمدتر می پردازد. نظریه زیربنایی و مبانی فلسفی، نحوه بکارگیری اصول و ارایه درمان، ارزیابی و پایش نتیجه درمان و چالش ها و نقدهای وارد شده بر این روش درمانی، توصیه های متخصصان برای رفع این چالش ها در زمینه های توسعه نظری، روش شناسی پژوهش و عملکرد بالینی ارایه شده و سپس به بحث و نتیجه گیری پرداخته شده است. در نهایت، به نظر می رسد که تغییر پارادایم روان درمانی به درمان مبتنی بر فرآیند گام منطقی بعدی برای حوزه رواندرمانی است.