بررسی متغیرهای کلیدی برای کمی کردن اثر رفتار ساکنان بخش مسکونی بر بهره وری انرژی ساختمان

بخش ساختمان نقش مهمی در مصرف انرژی کل کشور و جهان در چند دهه اخیر داشته است. براین اساس در نظر گرفتن اقداماتی برای کاهش این میزان مصرف انرژی این بخش لازم و ضروری است. بکارگیری تکنولوژی های بهره وری انرژی ساختمان بدون تاثیر بر آسایش ساکنان، هدف اصلی است. هر چند برخی از این تکنولوژی ها در دسترس هستند و منافع زیاد دارند اما برخی از متغیرهای رفتاری مانع از استفاده از آنها می شوند. در این تحقیق، مقالات مختلف از مجلات معتبر موجود در پایگاه Science Direct و پایگاه استنادی علوم جهان اسلام برای تعیین این متغیرهای کلیدی، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. این مقالات از سال 2010 تا 2023 میلادی چاپ شدند. بر اساس بررسی و تحلیل آنها، سه گروه اصلی برای متغیرهای رفتاری کلیدی و موثر بر بهره وری انرژی ساختمان در نظر گرفته شدند: شرایط اقامت ساکنان، رفتار صرفه جویانه ساکنان و خرید تکنولوژی های بهره وری انرژی ساختمان. هم چنین پنج زیر گروه فرعی برای هر کدام از این گروه ها تعریف شدند. ارتباط این گروه بندی ها با انواع ساختمان و مناطق جغرافیایی نیز در جداول مختلف، مشخص شد. این یافته ها، چگونگی کمی کردن اثر رفتار بر بهره وری انرژی ساختمان را مشخص می کنند و مانع جمع آوری اطلاعات تکراری و غیر لازم می شوند.