ارائه مدلی برای مقاوم سازی بانک ها با رویکرد شکست ناپذیری در برابر بحران های مالی

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی عوامل موثر روی مقاوم سازی بانک ها با رویکرد شکست ناپذیری و تعیین اولویت این عوامل و نهایتا ارایه راهکار برای تقویت بانک ها می باشد. پژوهش حاضر به علت استفاده از روش های کیفی و کمی دارای ماهیت آمیخته است. جامعه نظری پژوهش مدیران ارشد بانکی و متخصصین حوزه تابآوری و مقاوم سازی اقتصادی است. روش نمونه گیری پژوهش قضاوتی و غیر احتمالی بوده و افراد بر اساس خبرگی در زمینه موضوع پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از ابزار مصاحبه و پرسشنامه (خبره سنجی و اسمارت) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از فراترکیب، آزمون آماری بینم و تکنیک اسمارت استفاده شد. در مرحله اول عوامل موثر روی مقاوم سازی بانکی از طریق مرور سیستماتیک پیشینه و مصاحبه با خبرگان استخراج شد. به دلیل کثرت عوامل، از طریق بکارگیری آزمون بینم، عوامل با اهمیت کم حذف شدند. 28 عامل باقیمانده در 6 دسته اصلی استقبال از ریسک، ساختار سازمانی، یادگیری، قابلیت اطمینان بالا، درجه نرمی سیستم و ساز و کارهای پشتیبان طبقه بندی شدند. سپس با استفاده از اسمارت در هر طبقه یا دسته از عوامل، عوامل فرعی رتبه بندی شدند. با توجه به امتیاز عوامل، معیار فرعی وجود ساز و کارهای تحلیل استرس در عامل استقبال از ریسک بیشترین اولویت را دارد. عوامل فرعی قابلیت جایگزینی سیستم ها، انتخاب منطقی، تخریب خلاق، کل نگری و وجود سیستم های پشتیبان به ترتیب در دسته های باقیمانده بیشترین اولویت را داشتند.