تاثیر مشارکت برنامه ریزی شده همراه بیمار در مراقبت های اولیه پرستاری بر درد قفسه سینه بیماران بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان رازی بیرجند در سال 1400

 بستری شدن بیماران در بخش های مراقبت ویژه قلب با پیامدهای منفی همراه است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی مشارکت خانواده در مراقبت های اولیه پرستاری بر درد قفسه سینه بیماران بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان رازی بیرجند در سال های 1399-1400انجام شد.

این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی قبل و بعد با گروه کنترل بود. در مجموع 48 بیمار در یک گروه کنترل 24و در گروه مداخله 24 به روش تصادفی با روش بلاک بندی (بلوک 4 نفر) انتخاب شدند. لازم به ذکر است علاوه بر بیماران بستری، 48 مشارکت کننده دیگر نیز به عنوان همراه بیمار مشارکت داشتند. به همراه بیمار در گروه مداخله اجازه داده شد به مدت 3 روز به مدت 30 دقیقه به صورت برنامه ریزی شده در کنار بیمار حضور یایند. در گروه کنترل، ملاقات روتین در بخش انجام شد. درد قفسه سینه در هر دو گروه در ابتدا و در روز سوم بستری بیمار اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.

 میانگین نمره شدت درد قبل از در گروه مداخله بالاتر از گروه کنترل بود، اما بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.(313 /0= p). اما بین میانگین شدت درد بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت (03/0= p)

استفاده از این برنامه می تواند به میزان قابل توجهی درد قفسه سینه بیماران را کاهش دهد. بنابراین توصیه می شود. استفاده از این روش در بخش های مراقبت ویژه قلبی برای کاهش دردهای قلبی این بیمار مد نظر سرپرستاران و مسیولین این بخش ها قرار گیرد..