تاثیر محیط بالینی حمایتی بر رضایتمندی دانشجویان پرستاری در دوره کارآموزی

 آموزش بالینی زیربنای آموزش پرستاری است. علاوه بر محیط آموزشی، محیط حمایتی هم ممکن است در دستیابی به اهداف کارآموزی ها و رضایتمندی دانشجویان از کسب مهارتهای بالینی کمک کننده باشد، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر محیط بالینی حمایتی بر رضایتمندی دانشجویان پرستاری در دوره کارآموزی طراحی گردید.

این مطالعه یک نیمه تجربی پس آزمون با گروه کنترل بود که با مشارکت 60 دانشجوی پرستاری که به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تخصیص تصادفی شدند، در بیمارستانهای آموزشی مشهد در سال تحصیلی 1399-1398 انجام شد. برای دانشجویان گروه مداخله، برنامه محیط بالینی حمایتی که شامل سه جزء دانشی، مهارتی و بستر یادگیری بود، مدت دو هفته (50 ساعت) برگزار شد. بعد از مداخله رضایتمندی آنها با پرسشنامه استاندارد رضایتمندی از آموزش بالینی سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 16- SPSS و آزمونهای تی مستقل و کای اسکویر تحلیل شدند. سطح معناداری در کلیه آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.

میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان گروه مداخله 8/0±9/20 و کنترل 1/1±3/20 بود (232/0=p). آزمون تی مستقل نشان داد، بعد از مداخله، میانگین نمره کلی رضایتمندی دانشجویان گروه مداخله (4/11±4/85) به میزان 9/26% بیشتر از گروه کنترل (8/15±3/67) بود (001/0>p). بیشترین نمره رضایتمندی مربوط به حیطه عملکرد مربی در گروه مداخله و کمترین نمره رضایتمندی مربوط به حیطه برخورد با دانشجو در گروه کنترل بود (05/0<p).

ایجاد محیط بالینی حمایتی، رضایتمندی دانشجویان را خصوصا در حیطه عملکرد مربی و برخورد با دانشجو بیشتر ارتقا می دهد و توصیه می شود در برنامه ریزی آموزش بالینی پرستاری توجه بیشتری به آن شود.