بررسی نقش همه گیری کووید-19 بر بار مراجعه کنندگان به آزمایشگاه بالینی بیمارستان امیرالمومنین در منطقه سیستان

یکی از چالش‏های اساسی مدیران بیمارستان در شرایط بحران همه‏گیری کووید-19 مدیریت هزینه و کاهش مصرف منابع با حفظ کیفیت خدمات آزمایشگاهی و اطمینان از تداوم ارایه خدمات می‏باشد. آن‏ها باید عملکرد آزمایشگاه را کنترل و گلوگاه‏ها را شناسایی کنند و در نهایت تصمیم بگیرند که چه برنامه‏ای برای کاهش استفاده نامناسب آزمایشگاه و افزایش درآمد لازم است. لذا بررسی حجم کاری آزمایشگاه‏های بالینی اطلاعات ارزشمندی را در اختیار مدیران بیمارستان برای تدوین و اجرای سیاست‏های ارتقاء عملکرد بخش آزمایشگاه قرار دهد.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی می‏باشد که به صورت مقطعی جهت بررسی حجم‏کاری آزمایشگاه بالینی بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) زابل در منطقه سیستان به منظور بررسی حجم مراجعات در دو سال‏ قبل و پس از شروع همه‏گیری کووید-19 و تعیین علل تغییرات احتمالی انجام گرفته است.

یافته ‏ها: 

یافته ‏های پژوهش نشان داد که تعداد بیماران بستری مراجعه‏کنندگان به میزان 18/7 درصد و بیماران سرپایی به میزان 49/7 درصد در دو سال بعد از شروع همه‏گیری نسبت به مدت مشابه کاهش و تعداد آزمایشات انجام شده در بخش بستری 0/025 درصد و در بخش سرپایی 13/55 درصد کاهش یافته است و از طرفی میانگین تعداد آزمایش‏ها به ازای هر نفر در بخش بستری 21/09 درصد افزایش و در بخش سرپایی 8/9 درصد کاهش یافته است.

نتیجه ‏گیری: 

طبق نتایج بدست آمده از تحقیق، همه‏گیری کووید-19 بر بار کاری آزمایشگاه‏های بالینی تاثیرگذار می‏باشد. لغو موارد بستری الکتیو، کاهش مراجعات بیماران، تعطیلی کلینیک ها و بخش های غیر کرونا، کاهش تصادفات، افزایش مشکلات اقتصادی و عدم اطمینان به کیفیت خدمات از عوامل کاهش بار مراجعه به بیمارستان عنوان گردید.