مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و درمان نوروفیدبک بر کیفیت خواب

با توجه به کاستی های جسمی و روانی در دوره سالمندی ، انتخاب رویکرد درمانی مناسب می تواند در ارتقای سلامت و مشکلات روان شناختی آنها موثر باشد . بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و درمان نوروفیدبک بر کیفیت خواب سالمندان انجام شد . روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود . جامعه آماری شامل تمامی سالمندان بودند که در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کرده بودند . از بین آنها به شیوه نمونه گیری دردسترس ، 45 نفر از سالمندان (60 تا 70 سال) که بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه واجد شرایط بودند ، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و درمان نوروفیدبک) و یک گروه کنترل به نسبت یکسان گمارش شدند . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه کیفیت خواب پترزبورگ استفاده شد . گروه آزمایش اول ، درمان تحریک الکتریکی فراجمجمه ای را با استفاده از دستگاه تحریک الکتریکی مغز II Dose Aو گروه آزمایش دوم ، درمان نوروفیدبک را با استفاده از دستگاه نوروفیدبک مدل 0.5 Ver A7990SA دریافت کردند. گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار جهت دریافت مداخله قرار گرفت . داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس تک متغیره در نرم افزار آماری 26 SPSS مورد تحلیل قرار گرفت . یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که هر دو روش تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و درمان نوروفیدبک بر بهبود کیفیت خواب سالمندان اثربخش بودند؛ اما تفاوت معناداری بین اثربخشی این دو شیوه درمانی بر بهبود کیفیت خواب وجود داشت (001/0<p) و درمان نوروفیدبک اثربخش تر از تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر بهبود کیفیت خواب سالمندان بود . بر مبنای یافته های این پژوهش می توان از تحریک الکتریکی فراجمجمه ای و درمان نوروفیدبک به عنوان روش های مداخله ای موثر در بهبود کیفیت خواب سالمندان استفاده کرد .