ارائه الگوی ارتقای آموزش رشته حسابداری در آموزش عالی کشور

هدف پژوهش حاضر، ارایه مدل ارتقای آموزش دانشگاهی رشته حسابداری در آموزش عالی کشور است. به عبارت دیگر، پژوهشگر به دنبال شناسایی عوامل موثر بر توسعه آموزش حسابداری در مقطع آموزش عالی از طریق مصاحبه با خبرگان است.
پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع اکتشافی است. این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی و از طریق روش تحلیل مضمون اجرا شده است. برای جمع آوری داده ها با 10 نفر از اساتید برجسته حوزه حسابداری مصاحبه شد. نمونه گیری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شد. در نهایت از متن مصاحبه ها، مضامین مرتبط استخراج و بررسی شد.
در مرحله شناسایی مضامین، در ابتدا 130 مفهوم برچسب زده شد که پس از دو مرحله، با نظر خبرگان و استادان راهنما و مشاور، در انتها مفاهیم به 65 مفهوم پایه رسید. در مرحله بعد، سازمان دهنده ها شناسایی شدند که عبارت بودند از: 1. ایجاد تمهیدهای آموزش نوین حسابداری؛ 2. ایجاد ابزارهای نوین آموزش حسابداری؛ 3. انطباق آموزش حسابداری با استانداردهای به روز؛ 4. ارتباط بین صنعت و دانشگاه در آموزش حسابداری؛ 5. تدوین برنامه های راهبری حسابداری؛ 6. مهارت افزایی حسابداری؛ 7. تعلیم متناسب با تحولات پیرامونی حسابداری؛ 8. شناسایی استانداردهای حسابداری؛ 9. کیفیت و کمیت استادان؛ 10. تخصصی سازی محتوای آموزشی؛ 11. نیازشناسی بازار؛ 12. خروجی مورد انتظار؛ 13. ورود به بازار کار؛ 14. حسابداری کارآفرینانه. در نهایت ارتباط معنایی و مفهومی مولفه ها با یکدیگر مدل سازی شد.
نتایج پژوهش نشان داد که به منظور بهبود وضعیت تحصیلی، می ‏بایست روی ارتقای تمهیدها و برنامه های آموزش حسابداری، ارتقای تدریس و استانداردهای آموزش حسابداری و ارتقای محتوای آموزشی و پژوهشی حسابداری متمرکز شد و همچنین، برای پیشبرد سیاست های آموزش حسابداری، بایستی سطح تحولات مالی و حسابداری، در عرصه بین المللی هم سو و هم راستا شود.