استخراج پپتید دیفنسین از فیلترهای لکوسیتی و تعیین میزان حداقل غلظت بازدارندگی رشد بر استافیلوکوکوس اورئوس

شناسایی و کشف آنتی بیوتیک ها از دستاورد های مهم بشر در زمینه بیماری های عفونی بوده است، اگر چه پس از زمان کوتاهی، پدیده مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد شد. امروزه نیاز به نوآوری در کنترل عفونت های میکروبی نظیر استفاده از پپتید های ضد میکروبی وجود دارد. این پپتیدها در نوتروفیل ها به وفور یافت می شوند و از آن جایی که فیلترهای کاهنده لکوسیتی منبع ارزشمندی از این سلول ها می باشد، به عنوان یک گزینه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفته است.

در یک مطالعه تجربی جامعه مورد مطالعه فیلترهای کاهنده لکوسیتی بودند که با روش نمونه گیری غیر احتمالی آسان انتخاب شدند. ابتدا لکوسیت ها استخراج و سپس نوتروفیل ها جداسازی شد. پپتید دیفنسین پس از سونیکاسیون نوتروفیل ها استخراج شد و خالص سازی پپتید با دستگاه HPLC صورت گرفت. باکتری استافیلوکوکوس اوریوس کشت و میزان تلقیح باکتری تعیین و حداقل غلظت بازدارندگی رشد به روش ماکرودایلوشن سنجیده شد. سپس قطر هاله عدم رشد پپتید دیفنسین برای باکتری مورد نظر تعیین گردید.

با استفاده از استاندارد دیفنسین، پیک دیفنسین خالص جمع آوری گردید و حداقل غلظت بازدارندگی رشد به میزان 5/2 میکروگرم بر میلی لیتر برای باکتری استافیلوکوکوس اوریوس به روش ماکرودایلوشن تعیین شد. منطقه مهار رشد در بررسی قطر هاله عدم رشد برابر با 9 میلی متر محاسبه گردید.

درمان بیماری های عفونی با ظهور گسترده مقاومت های دارویی با چالش مواجه و استفاده از نوآوری های جدید اجتناب ناپذیر شده است. دیفنسین به عنوان پپتید ضدمیکروبی گزینه مناسبی است که در نوتروفیل های حاصل از فیلترهای کاهنده لکوسیتی به وفور یافت می شود و برای تحقیقات در خصوص داروهای جدید ضدمیکروبی پیشنهاد می گردد.