بررسی خواص حرارتی و شیمیایی رزین زیستی برپایه تانن و لیگنوسولفونات

در سال های اخیر، تقاضای زیادی برای جایگزینی مواد فسیلی با مواد سازگار با محیط زیست و پایدار وجود داشته است که از جمله این مواد می توان به جایگزینی چسب هایی که به طور معمول از منابع فسیلی تولید می شوند و در محصولات چوبی بیشترین کاربرد را دارند، اشاره کرد. رزین های مبتنی بر فرمالدهید متداول ترین اتصال دهنده های تجاری مورد استفاده در صنایع چوب هستند که در موارد مبتنی بر محصولات چوبی از بزرگ ترین منابع آلودگی محیط زیستی به شمار می آیند و سلامت انسان را نیز به خطر می اندازد. از این رو، تحقیقات بر روی چسب های طبیعی مبتنی بر لیگنین و تانن در حال حاضر رو به افزایش است و امروزه تلاش های زیادی جهت جایگزینی رزین های طبیعی با رزین های مصنوعی در جریان است. در این تحقیق از تانن و لیگنوسولفونات به عنوان ماده اولیه سازگار با محیط زیست و اتصال دهنده های عرضی فورفورال، پلی اتیلن ایمین، سیریسین و گلوتارآلدیید چسب تهیه شد. ابتدا مواد اولیه با اتصال دهنده عرضی فورفورال ترکیب و سپس اتصال دهنده های دیگر با نسبت متفاوت به ترکیب اضافه شد و در دمای 80 درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت مخلوط شد. از اختلاط این مواد، 12 نوع ترکیب مختلف رزین تهیه شده که جهت شناسایی گروه های عاملی تحت طیف سنجی FT-IR و همچنین جهت بررسی خواص حرارتی رزین آنالیز های TGA و DSC مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان داد که ترکیبات دارای پلی اتیلن ایمین در برابر تخریب حرارتی مقاومت خوبی داشتند و فورفورال نیز باعث بهبود ویژگی های چسب ها شده است. ترکیب مواد اولیه، فوفورال، پلی اتیلن ایمین و سیریسین در آزمون TGA دارای بیشترین ثبات بوده است. در واقع حضور اتصال دهنده های عرضی بیشتر به دلیل حضور گروه های عاملی و افزایش چگالی اتصالات رزین منجر به افزایش پایداری حرارتی آن ها شده است.