تهدید، نمودی از قدرت در سخن حافظ!

تاکنون درباره ی شعر حافظ نوشته های فراوانی پدید آمده است؛ اما در این متن برجسته، ‏همچنان ظرفیت هایی برای پژوهش های تازه وجود دارد. در جستار پیش رو برای نخستین بار ‏موضوع «تهدید» در غزل های حافظ بررسی شده است. این پژوهش که با شیوه ی تحلیل محتوا، طبقه بندی و تحلیل جامع ابیات تهدیدی انجام شده، به دنبال گشودن دریچه ای دیگر به فهم ‏بهتر ذهن و زبان این سخن سرای افسون کار است. برای این کار همه ی دیوان حافظ (تصحیح ‏شادروانان: غنی و قزوینی) مطالعه و ابیاتی که  مستقیم یا ضمنی تهدیدی را ‏دربردارند، استخراج شده است؛ سپس زوایای گوناگون آن، ازجمله نوع تهدید، مخاطب تهدید، ‏دلیل شکل گیری تهدید، انگیزه‏ی تهدید، پشتوانه‏ی تهدید، تاثیر تهدید، چگونگی تهدید در بافت کلی ‏غزل، صریح و غیرصریح بودن، نوع فعل و انواع کنش های گفتاری آن واکاوی شده است. ‏بررسی و تحلیل انواع تهدید در شعر حافظ نشان می دهد که او  قدرتی درونی دارد که به ‏پشتوانه ی آن به اشکال مختلف به تهدید ارکان دینی، ممدوح/ معشوق و دیگران می پردازد‎.‎