ارزیابی خواص کیفی ریزپوشینه های تفاله انگور و روغن بزرک پایدار شده با نسبت های مختلف مالتودکسترین و صمغ کتیرا

ریزپوشانی فرایندی جهت محافظت از ترکیبات زیست فعال در برابر شرایط نامساعد محیطی به منظور افزایش پایداری و دسترسی زیستی آن ها می باشد. با توجه به حضور ترکیبات زیست فعال در تفاله انگور و روغن بزرک، هدف از این پژوهش درون پوشانی روغن بزرک و تفاله انگور سیاه سردشت با نسبت های مختلف مالتودکسترین و صمغ کتیرا (1:1، 2:1 و 1:2) با استفاده از خشک کن پاششی و بررسی ویژگی های کیفی ریزپوشینه های تولید شده بود. بر این اساس، ریزپوشینه های تولیدی از لحاظ بازده ریزپوشینه، میزان حلالیت و رطوبت، محتوای ترکیبات فنولی، فعالیت آنتی اکسیدانی، برهم کنش مواد دیواره و هسته و ریزساختار مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق با نتایج، از لحاظ محتوای رطوبت و میزان حلالیت تفاوت معنی داری بین ریزپوشینه ها وجود نداشت. بالاترین بازده ریزپوشانی، بیشترین محتوای ترکیبات فنولی کل و بیشترین ظرفیت مهار رادیکال DPPH در ریزپوشینه ی دارای نسبت 1:1 مالتودکسترین و صمغ کتیرا مشاهده شد. در حالیکه شکل کروی ریزپوشینه ها برای تمامی نمونه ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شد، ریزپوشینه های دارای دیواره مالتودکسترین و صمغ کتیرا با نسبت 1:1 ساختار فشرده تر و یکنواخت تری داشتند. آنالیز FT-IR نیز شکل گیری برهمکنش های جدید بین مواد دیواره و هسته ریزپوشینه ها را تایید کرد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از مالتودکسترین و صمغ کتیرا به عنوان ماده دیواره  با نسبت 1:1، کارآیی مناسبی جهت ریزپوشانی تفاله انگور و روغن بزرک دارد.