مقایسه ی اثر ترکیب اریترومایسین و زینک استات موضعی با اریترومایسین موضعی در درمان آکنه ی خفیف تا متوسط

 با توجه به نقش باکتری ها در ایجاد برخی از اشکال آکنه، در سال های اخیر استفاده از آنتی بیوتیک ها به همراه سایر داروها به منظور درمان آن، نتایج مثبتی داشته است. این مطالعه با هدف مقایسه ی اثر ترکیب اریترومایسین و زینک استات موضعی با اریترومایسین موضعی در درمان آکنه ولگاریس خفیف تا متوسط انجام شد.

 در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 76 بیمار مبتلا به آکنه که به کلینیک تخصصی پوست بیمارستان فرشچیان (سینا) همدان مراجعه کرده بودند، به طور تصادفی به دو گروه درمانی A (39 نفر) و B (37 نفر) تقسیم شدند. گروه A تحت درمان با محلول موضعی اریترومایسین 4درصد به تنهایی و گروه B تحت درمان با محلول ترکیبی موضعی اریترومایسین 4درصد و زینک استات 2/1درصد به صورت دو بار در روز، به مدت سه ماه قرار گرفتند.

 در گروه های A و B به ترتیب میانگین نمره ی شدت ضایعات قبل از درمان 6/5±21/1 و 5/4±21/9 (0/555=P)، بعد از ماه اول درمان 6/4±17/0 و 5/9±15/7 (0/578=P)، بعد از ماه دوم درمان 4/5±9/1 و 3/3±6/4 (0/014=P) و بعد از ماه سوم درمان 3/0±4/0 و 3/0±2/0 (0/001=P) و فراوانی بهبود کامل به ترتیب 38/5 و 64/9 درصد بود (0/021=P). در گروه B، شدت پاپول در ماه دوم (0/002=P) و سوم (0/001=P) درمان به طور معنی داری کمتر از گروه A بود.

 ترکیب اریترومایسین 4درصد با زینک استات 1/2درصد و استفاده از آن به صورت محلول موضعی، اثربخشی بیشتری نسبت به محلول موضعی اریترومایسین 4درصد به تنهایی در درمان ضایعات آکنه دارد.