بررسی عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل شفایافتگی آمیخته

 سرطان پستان علت دوم مرگ و میر در زنان است. عوامل پیش آگهی سرطان با استفاده از مدل های آماری مناسب با ساختار داده ها، نه تنها در کوتاه مدت به انتخاب روش درمانی مناسب تر کمک می کند، بلکه می تواند در درازمدت در شناسایی بیماران در معرض خطر نیز نقش بسزایی ایفا کند. هدف از مطالعه ی حاضر تعیین عوامل مرتبط با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل شفایافتگی آمیخته است.

 این مطالعه، مطالعه ی هم گروهی گذشته نگر است. طی سال های 1390 تا 1400، 767 بیمار مبتلا به سرطان پستان به مرکز ام آرآی مهدیه ی همدان مراجعه کردند. طی تماس تلفنی با این افراد، اطلاعات آسیب شناسی بالینی و جمعیت شناختی آن ها ثبت شد. برای تحلیل داده ها از مدل شفایافتگی آمیخته استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از smcure در نرم افزار R.4.0.5 انجام گرفت. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

 از 767 بیمار مبتلا به سرطان پستان که به مدت 10 سال پیگیری شدند، 58 نفر (7/6درصد) فوت کردند. میانگین (انحراف معیار) سن در زمان تشخیص (10/85) 49/23 سال بود. در آنالیز تک متغیره، ویژگی های آسیب شناسی بالینی و جمعیت شناختی شامل سن، اولین درمان، وضعیت تاهل، عود بیماری، نوع پاتولوژی، تهاجم به عروق لنفاوی Lymphatic Vascular Invasion (LVI) و در آنالیز چندمتغیره، اولین درمان و عود بیماری ارتباط معنی داری با شفایافتگی بیماران داشتند (0/05 > P).

 مطابق نتایج مطالعه ی حاضر، اولین درمان و عود بیماری از عوامل مرتبط با شفای بیماران مبتلا به سرطان پستان شناخته شدند. تاثیر اولین درمان و عود بیماری در میزان بقا، تاییدگر اهمیت تشخیص زودهنگام این بیماری، ارایه ی خدمات تشخیصی و درمانی مناسب و همچنین بهبود کیفیت زندگی بیماران است. از طرفی، میزان بقای به نسبت بالا در بیماران مراجعه کننده به مرکز تشخیصی درمانی مهدیه می تواند اهمیت ایجاد چنین مراکزی را برای بیماری های مختلف نشان دهد.