بررسی اثر سیلی مارین بر عوارض کبدی ناشی از متوتروکسات و اثرات ضد دردی آن در بیماران آرتریت روماتوئیدی

متوتروکسات دارویی مهم، در درمان آرتریت روماتویید (RA) ولیکن همراه با عوارض کبدی است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر سیلی‎مارین بر مسمومیت کبدی ناشی از متوتروکسات و نیز اثرات ضد دردی آن در بیماران مصرف کننده این دارو است.

این مطالعه بر روی 58 بیمار مبتلا به RA انجام شد. بیماران که به مدت شش ماه تحت درمان با متوتروکسات با دز معمول2/5 میلی گرمی 3 بار در هفته بودند به صورت تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. درمان در گروه A با متوتروکسات و در گروه B علاوه بر متوتروکسات با قرص سیلی مارین 280 میلی‎گرم روزانه طی دو دز به مدت دو ماه ادامه پیدا کرد. قبل از شروع آزمایش ها و در پایان دو ماه در هر دو گروه پرسشنامه VAS (Visual Analogue Scale) تکمیل و تست های کبدی و آزمایشگاهی از جمله آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، کراتینین، نیتروژن اوره خون (Erythrocyte Sedimentation Rate)ESR ، (Hemoglobin) HB، (white blood cell) WBC و (Platelet) PLT مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج متغیرها با آزمون t-test تحلیل شد.

در گروه B میزان دو آنزیم ALT و AST و همچنین متغیرهای آزمایشگاهی ESR، Cr، BUN سرمی کاهش چشمگیر و معناداری داشته است. علاوه بر شواهد آزمایشگاهی، علایم بالینی که نشان دهنده شدت درد می باشند نیز کاهش معناداری را نشان داده است.

تجویز سیلی مارین در بیماران مبتلا به RA موجب کاهش آنزیم های کبدی، مسمومیت کبدی و عوارض کلیوی شد که این اثر ممکن است به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و تثبیت غشای سلولی باشد.