بررسی تطبیقی توسعه یافتگی در دو کشور ایران و سنگاپور با تاکید بر نظام آموزش و پرورش

یکی از ارکان های بسیار مهم که نقش مهمی در توسعه دارد، آموزش است. آموزش باعث می شود افراد در آنچه از آنان انتظار می رود مهارت و توانایی لازم را کسب کنند. به این منظور آموزش در برخی کشورها جایگاه و موقعیت ویژه تری یافته است و درکنار آموزش رسمی خود، آموزش غیررسمی را با تعبیر آموزش و پرورش سایه ای تدبیر نموده اند. در این مطالعه سعی شده این نشانگرهای آموزشی در دو کشور ایران و سنگاپور مورد بررسی و تطبیق قرار بگیرد. روش تحقیق پژوهش کیفی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که با وجود اهداف مشابه، سیاست و استراتژی های متفاوتی در آن ها حاکم است. اما با این وجود این دولت ها به آموزش نگاه ویژه ای مبذول دارند. با این حال دستاوردهای آن در کشور سنگاپور نسبت به ایران بیشتر و بهتر بوده است. بر اساس نتایج تحقیقات حاصله از این پژهش، نظام آموزش و پرورش ایران می بایستی بر توسعه مهارت و توانایی بکارگیری دانش متمرکز باشد، و بدون اطمینان از پشتوانه ی علمی قوانین دست به تصویب آن در جامعه نزند. هم چنین با توجه به اینکه آموزش و پرورش به لحاظ اقتصادی کاملا وابسته به دولت می باشد؛ لذا بودجه ی بیشتری به آن اختصاص داده شود؛ چرا که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش، اعتبار و اطمینان را برای تربیت نسل آینده فراهم می آورد.