نقش تحول مثبت نوجوانی و شفقت به خود در گرایش به پرخاشگری دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر یزد

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تحول مثبت نوجوانی و شفقت به خود در گرایش به پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر یزد انجام شد.

طرح پژوهش در این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 362 دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم دبیرستان های شهر یزد در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه تحول مثبت نوجوانی گلدهف و همکاران (2014)، پرسش نامه شفقت به خود نف (2003) و پرسش نامه پرخاشگری باس و پری (1992) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با روش همبستگی مبتنی بر رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار 21AMOS  انجام شد.

نتایج نشان داد که تحول مثبت نوجوانی اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر شفقت به خود (0/66 = β و 0/01 > P) و اثر مستقیم، منفی و معناداری بر پرخاشگری (0/33- = β و 0/01 > P) و شفقت به خود اثر مستقیم، منفی و معناداری بر پرخاشگری (0/29- = β و 0/01 > P) در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر یزد دارد.

شفقت به خود در ارتباط بین تحول مثبت نوجوانی و پرخاشگری در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر یزد نقش واسطه ای دارد و با افزایش تحول مثبت نوجوانی و شفقت به خود در نوجوانان می توان گرایش آن ها به پرخاشگری کاهش داد.