اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر حس انسجام و خود دلسوزی زنان مبتلا به MS

 از جمله عوامل روان شناختی که در سازگاری فرد با بیماری ام اس نقش اساسی دارند، حس انسجام و خود دلسوزی است. بر این اساس، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر حس انسجام و خود دلسوزی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروز انجام شد.

 طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران زن مبتلا به MS شهر ارومیه در سال 1400 و حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) بود. جامعه ی آماری به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای دهی شدند. برای گروه آزمایشی، درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش اجرا شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ی حس انسجام (آنتونوسکی، 1993) و مقیاس خود دلسوزی (ریس و همکاران، 2011) می شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر موردتحلیل قرار گرفت. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد.

 میانگین نمرات حس انسجام در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در گروه مداخله به ترتیب 3.01±42.66، 3.09±50.46 و 2.98±50.06 و در گروه کنترل به ترتیب 3.29±42.53، 2.78±43.20 و 2.55±43.40 بود. همچنین، میانگین نمرات خود دلسوزی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در گروه مداخله به ترتیب 2.41±25.40، 2.85±32.86 و 2.73±33.73 و در گروه کنترل به ترتیب 1.92±25.13، 1.98±25.26 و 1.95±24.33 بود. نمره حس انسجام و خود دلسوزی پس از انجام مداخله در گروه آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0.01P<).

 نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش به طور معناداری سبب بهبود حس انسجام و خود دلسوزی در افراد موردمطالعه شده است، بنابراین استفاده از این مداخله در بیماران مبتلا به MS پیشنهاد می شود.