بازدهی کاربرد اسیدجیبرلیک بر عملکرد دانه ارقام وارداتی باقلا به روشGGE - بای پلات

ارزیابی ژنوتیپ های مختلف، تحت شرایط متفاوت محیطی، جهت شناسایی ژنوتیپ های مطلوب، بسیار موثر است.

روش پژوهش:

 به همین منظور برای ارزیابی پاسخ 12 ژنوتیپ وارداتی باقلا تحت تاثیر کاربرد هورمون اسیدجیبرلیک (به عنوان یک عامل محیطی) به روش GGE- بای پلات، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در پاییز سال 1397 در گلخانه پژوهشی دانشگاه شهرکرد انجام شد. محلول پاشی اسیدجیبرلیک با غلظت های صفر، 10 و 30 پی پی ام از مرحله دو برگی تا مرحله گل دهی بوته ها به صورت هفتگی انجام شد.

نتایج تحلیل واریانس از تاثیر معنی دار دو عامل ژنوتیپ، هورمون و تعامل مشترک آن ها روی عملکرد دانه ارقام موردبررسی حکایت داشت. اثر متقابل معنی دار دو عامل ژنوتیپ و هورمون اسیدجیبرلیک به تنهایی 33/22 درصد تغییرات کل عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد ارزیابی را به خود اختصاص داد. دو مولفه اول حاصل از تحلیل مدل GGE- بای پلات در مجموع 5/86 درصد تغییرات مربوط به عملکرد دانه ناشی از ژنوتیپ و تعامل آن با هورمون اسیدجیبرلیک را بیان کردند.

براساس تحلیل بای پلات های ترسیم شده مبتنی بر این دو مولفه ژنوتیپ های C2، C4، C10 و C6 با عملکرد بالاتر از میانگین کل (64/17) و واکنش نسبی مناسب به هورمون اسیدجیبرلیک، مناسب ترین ژنوتیپ ها در شرایط اجرای این آزمایش معین شدند. با توجه به نیاز به ژنوتیپ هایی با پتانسیل عملکردی بالا جهت افزایش عملکرد دانه، از این ژنوتیپ ها برای به نژادی این محصول می توان بهره برد. هشت ژنوتیپ باقی مانده با عملکرد کم تر از میانگین کل، به کاربرد هورمون واکنش خاصی نشان نداده و براساس این مطالعه ژنوتیپ های نامطلوب تعیین شدند.