بررسی وضعیت خوددرمانی کودکان زیر پنج سال توسط مادران در روستاهای شهرستان اردکان

خوددرمانی در کودکان به مشکل مهمی برای سلامت جامعه ایران تبدیل شده است. چرا که کودکان به علت فیزیولوژی نابالغ، نسبت به اثرات مضر داروها حساس ترند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت خوددرمانی مادران در مورد بیماری های کودکان زیر پنج سال در روستاهای شهرستان اردکان انجام گردید.

این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 350 مادر دارای کودک زیر 5 سال در روستاهای شهرستان اردکان در سال 1398 انجام شد. نمونه گیری بصورت سرشماری انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 5 قسمتی استاندارد خوددرمانی، جمع آوری گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS24 و با استفاده از آماره های توصیفی و کای دو تجزیه وتحلیل شد.

نتایج نشان داد 57/28% از مادران بصورت خودسرانه به فرزند خود دارو داده بودند. مهم ترین علل مصرف خودسرانه دارو، نداشتن وسیله ای برای رفت و آمد به شهر با 38/92%، باز نبودن جاده رفت و آمد به شهر در تمام طول سال با 89/27% بود. همچنین داروهای سرماخوردگی با 88/96% و تب برها با 77/93% از عمده ترین داروی مصرفی بودند. بین وضعیت پوشش بیمه درمانی با خوددرمانی رابطه معناداری مشاهده شد.

با توجه به اینکه حدود 80% از مادران اقدام به خوددرمانی می کنند و علل بسیاری از آنها نبود امکانات رفت و آمد به مراکز درمانی می باشد، ارتقاء و توسعه راه ها و جاده ها و همچنین توزیع عادلانه پزشک و خدمات درمانی در جوامع روستایی ضروری به نظر می رسد.