مقایسه تاثیر آموزش احیای قلبی_ریوی به روش حضوری و الکترونیک بر مهارت دانش آموزان متوسطه دوره دوم

آموزش احیای قلبی_ریوی توسط ابزارهای نوین آموزشی برای نجات جان افراد نیازمند به احیای قلبی_ریوی در گروه سنی نوجوان از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش احیای قلبی-ریوی (CPR) Cardio Pulmonary Resuscitation  به روش حضوری و الکترونیک بر مهارت دانش آموزان متوسطه انجام شد.

جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته پرستاری دانشکده پرستاری طبس در سال تحصیلی 1398 بود و 62 نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آموزش الکترونیکی (31 نفر) و آموزش حضوری (31 نفر) قرار گرفتند و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و چک لیست مهارت های CPR و (AED) Automated external defibrillator در رابطه با انجام احیاء قلبی_ریوی بود. سپس هر دو گروه قبل، یک هفته و 2 ماه بعد از مداخله پرسشنامه ها را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد و پس از اطمینان از نرمال بودن از آزمون تی تست مستقل استفاده شد. سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد.

میانگین نمره مهارت CPR قبل از مداخله و یک هفته بعد از مداخله در هر دو گروه آموزش الکترونیکی و حضوری تفاوت آماری معناداری نداشت (0/05>p). در هر دو روش آموزش الکترونیکی و حضوری میانگین نمره مهارت CPR در قبل و 2 ماه بعد از مداخله افزایش معنی داری داشت و میانگین نمره گروه آموزش حضوری بالاتر بود (0/05<p)).

با توجه به بالاتر بودن میانگین نمرات مداخله پس از دو ماه در هر دو روش آموزش الکترونیکی و حضوری، به نظر می رسد مداخله آموزشی باعث ارتقای سطح دانش و مهارت دانش آموزان در زمینه CPR شده است.