مطالعه رضایتمندی اعضای هیئت علمی از آموزش مجازی و سامانه های آموزش الکترونیکی در دوران همه گیری کووید-19 در دانشگاه علوم پزشکی تهران

دانشگاه های علوم پزشکی کشور به توسعه آموزش الکترونیکی در شرایط بحرانی ازجمله پاندمی ویروس کووید-19، و حتی درجهت تحقق نظام یاددهی-یادگیری، نیاز مبرم دارند، لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین میزان رضایتمندی اعضای هیات علمی از سامانه های آموزش الکترونیکی در دوران همه گیری کووید 19 انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که بصورت مقطعی در طول سالهای 1401-1399 انجام شد. جامعه پژوهش شامل اعضای هیات علمی دانشکده های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به تعداد 870 نفر بود. تعیین حجم نمونه نیز با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد 265 نفر و با احتساب ضریب پاسخ دهی 75% برابر 200 نفر تعیین گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته رضایت سنجی آموزش دهندگان از سامانه های آموزش مجازی بود که روایی صوری و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS  نسخه 25 و از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شد.

اکثریت اعضای هیات علمی از سامانه های آفلاین و آنلاین آموزش الکترونیکی رضایت نسبی داشتند. اگرچه میزان رضایت مندی آنها از سامانه آفلاین در مقایسه با سامانه های آنلاین بیشتر بود.

وجود عواملی ازجمله سرعت پایین اینترنت می تواند با سطح رضایت مندی کاربران آموزش دهنده مرتبط باشد. لذا پیشنهاد می شود با تقویت زیرساختها و ارایه امکانات مناسب، رضایت مندی اعضای هیات علمی دانشگاه را ارتقاء داد تا درصورت بروز مجدد بحرانها، بهره برداری موثرتری از سامانه های یادگیری الکترونیکی بعمل آید.