ارائه مدل ساختاری معنویت در محیط کار براساس تعهد حرفه ای با نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی

معنویت در محیط کار تاثیر شگرفی بر سازمان می گذارد؛ زیرا سازمان ازطریق توسعه محیط انسانی باعث رشد حداکثری کارکنان به دستیابی به ظرفیت های خود می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین معنویت در محیط کار با تعهد حرفه ای براساس نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی انجام شد.

روش این پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کارکنان فدراسیون های منتخب ورزشی در سال 1398-99 تشکیل دادند که ازطریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس جدول مورگان تعداد چهارصد نفر انتخاب شدند. افراد به منظور جمع آوری داده ها به پرسش نامه های معنویت در محیط کار (میلیمان و همکاران، 2003)، تعهد حرفه ای (می یر و همکاران، 1993) و توانمندسازی روان شناختی (اسپریتزر و میشرا، 1995) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و LISREL در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

براساس نتایج، ضریب مسیر مستقیم بین تعهد حرفه ای با معنویت در محیط کار مثبت و معنادار (0٫001>p، 0٫56=β) و ضریب مسیر مستقیم تعهد حرفه ای با توانمندسازی روان شناختی مثبت و معنادار (0٫001>p، 0٫91=β) به دست آمد. ضریب مسیر مستقیم توانمندسازی روان شناختی با معنویت در محیط کار مثبت و معنادار (0٫001>p، 0٫42=β) و ضریب مسیر غیرمستقیم تعهد حرفه ای با معنویت در محیط کار با میانجیگری توانمندسازی روان شناختی مثبت و معنادار (0٫001>p، 0٫38=β) بود. همچنین شاخص های برازش برابر 0٫97=CFI، 0٫94=NFI، 0٫94=IFI، 0٫90=AGFI، 0٫051=RMSEA به دست آمد که نشان می دهد مدل مفروض با داده ها برازش نسبتا خوبی دارد.

براساس یافته های این پژوهش تعهد حرفه ای به صورت مستقیم و نیز به طور غیرمستقیم باتوجه به نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی با معنویت در محیط کار در ارتباط است.