تدوین الگوی کیفی بازآفرینی شهری پایدار با استفاده از روش تحلیل محتوا (مطالعه موردی: بافت های فرسوده شهرتهران)

بازآفرینی بافت های فرسوده شهری به عنوان یکی از اهداف و سیاست های دولت در برنامه های توسعه کشور همواره مورد توجه بوده است. بازآفرینی شهری پایدار به عنوان رویکردی نوین قادر است بسیاری از معضلات و چالش های شهرها به ویژه در زمینه محیط زیست را کاهش داده یا از میان بردارد. تحقیق حاضر با هدف ارایه الگوی جدید بازآفرینی شهری پایدار در شهر تهران انجام گرفت.

تحقیق حاضر توصیفی_ اکتشافی است. ابتدا، مولفه های بازآفرینی شهری پایدار با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه - ساختار یافته شناسایی گردید. جامعه آماری خبرگان حوزه ی مدیریت شهری - محیط زیست  و شیوه نمونه گیری تصادفی هدفمند بود. تعداد نمونه با استفاده از  تکنیک گلوله برفی و اصل اشباع نظری 22 نفر انتخاب شد. برای استخراج مدل و نهایی ساختن آن از روش تحلیل محتوی استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون نیز برای اطمینان از وجود رابطه بین متغیرها بکارگرفته شد.

  تعداد 101 کد اولیه بر اساس اصول تکرار، تاکید و اهمیت از بررسی و تحلیل داده های مصاحبه ها استخراج شد. در نهایت مفاهیم بازآفرینی پایدار شهری  بر اساس 5 مولفه، 17 مقوله و 101 توصیف رفتاری دسته بندی گردید. همچنین بر اساس نتایج آزمون آماری توصیفی، میزان میانگین مولفه ها از  متوسط بالاتر و  تمامی آنها از انحراف معیار کمتر از یک برخوردار بودند. با توجه به میزان ضریب همبستگی بین متغیرها تحقیق رابطه مستقیم و قوی برقرار است.

از بین 17 مقوله برگزیده در تحقیق حاضر، تعداد 7 مقوله (شناسایی و همکاری با نهادها و متولیان درگیر، توجه به نیاز اصلی اجتماعات، توانمندسازی ذینفعان و نهادهای درگیر، میزان ظرفیت های توسعه شهری، وضعیت زیرساخت های شهری، زیرساختهای اطلاعاتی و تعاملی، زیرساخت های سرمایه گذاری) جدید می باشند. توجه به مولفه های فوق در تدوین برنامه ها و اتخاذ سیاست های مطلوب تر در عرصه باز آفرینی شهری تهران قادر خواهد بود، چالش های موجود در مسیر پایداری شهری را کاهش دهد.