تاثیر آستانه ای مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر رفاه اقتصادی در کشورهای منتخب با شدت انرژی مختلف

مصرف انرژی های آلاینده در تقابل با رفاه اقتصادی؛ سیاست گذار را بر سر دوراهی- دستیابی به رفاه اقتصادی به عنوان هدف نهایی اقتصاد یا افزایش مصرف انرژی برای رشد اقتصادی- قرار می دهد. هدف اصلی پژوهش حاضر، آزمون این دوگانگی و مشخصا وجود رابطه U وارون میان رفاه اقتصادی و مصرف انرژی با به کارگیری روش حداقل مربعات تعمیم یافته ممکن برای داده های تابلویی 117 کشور (77 کشور با شدت انرژی پایین و 40 کشور با شدت انرژی بالا) طی دوره زمانی 2019-2007 است. یافته های مطالعه حاضر نشانگر وجود رابطه U وارون میان مصرف انرژی و رفاه اقتصادی و تایید فرضیه منحنی کوزنتس است. نکته قابل توجه در یافته های این مطالعه، پویایی الگوی عمومی رفاه با تغییر مصرف انرژی است به گونه ای که برای کشورهای با شدت انرژی پایین و همچنین با انرژی تجدیدپذیر، حد آستانه رفاه با سرعت بیشتر حاصل می شود و بعد از آن، رفاه با سرعت کمتر نسبت به روند صعودی منحنی کاهش می یابد. بر این اساس، به نظر می رسد کشورها می توانند با سیاست های سازگار و بهینه، مسیر را اصلاح کرده و رسیدن به مرحله کاهش رفاه را به تاخیر اندازند.