نفس و بدن به مثابه «معنا و لفظ»

تبیین پیوند نفس و بدن از دیرباز توجه اندیشمندان را به خود معطوف داشته است. در روایتی زیبا امیر مومنان علی علیه السلام رابطه روح و بدن را به پیوند میان "معنا و لفظ" تشبیه فرموده اند. در این نوشتار بر آنیم تا در پرتو نظریات مطرح در زبان شناسی و نشانه شناسی و نیز با روش تحلیلی عقلی و با رویکردی تطبیقی، این تشبیه را به عنوان یک فرضیه در باب رابطه نفس و بدن مورد واکاوی قرار دهیم. ازاین رو پرسش اصلی این تحقیق آن است که بنیان ها و احکام مشترک میان این دو پیوند (یعنی پیوند نفس و بدن از یک سو و پیوند معنا و لفظ از سوی دیگر) چیست؟ره آورد این پژوهش دست یافتن به احکام کلی مشترک میان لفظ و معنا و نفس و بدن می باشد؛ احکامی مانند اعتباری و حقیقی، تجرد و مادیت، ثبات و تغیر، بطون و ظهور، فناء و اندکاک، اصالت معنا و روح و تبعی بودن لفظ و بدن، انتقال زشتی و زیبایی هریک از لفظ و بدن و معنا و روح به یکدیگر، و لایه لایه بودن معنا و روح.