بررسی اثربخشی آموزش راه حل- محور به شیوه ی گروهی بر سازگاری زناشویی زوجین

در این پژوهش اثربخشی آموزش راه حل- محور به شیوه ی گروهی بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف شهر اهواز، مورد بررسی قرار گرفت. جامعه ی آماری کلیه ی زوجین مراجعه کننده به شورای حل اختلاف در سال 1386 می باشد. نمونه شامل 30 زوج بود که به روش نمونه گیری تصادفی از میان 43 زوج داوطلب دریافت خدمات مشاوره ای انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر می باشد. طرح پژوهش از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است که پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه، مداخله ی آزمایشی (آموزش راه حل- محور) بر روی گروه آزمایشی به مدت هفت جلسه ی نود دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا گردید و پس از اتمام برنامه ی آموزشی از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که روش آموزش راه حل- محور باعث افزایش سازگاری زناشویی زوجین گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه شده است.