تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر بیان ژن کاسپاز 3 و 9 کاردیومیوسیت های موش های نر مدل سکته قلبی

آپوپتوز یک فرایند سلولی محافظت کننده است و فعالیت بدنی و کورکومین ممکن است برخی از مسیرهای پیام رسانی مربوط به آپوپتوز را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر بیان ژن کاسپاز 3 و 9 میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش های نر مدل سکته قلبی بود.

32 سر موش صحرایی نر مبتلا به آنفارکتوس میوکارد به طور مساوی و تصادفی به 4 گروه (8 تایی) تمرین تناوبی با شدت بالا، مکمل، کنترل و مکمل+تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته تحت تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (10 وهله فعالیت 4 دقیقه ای با شدت 90-85 درصد VO2max) قرار گرفتند. مقدار 15 میلی گرم کورکومین خالص به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، 5 روز در هفته و به صورت گاواژ به گروه های مکمل و تمرین+مکمل داده شد. تمامی موش های صحرایی، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، توسط تزریق درون صفاقی کتامین و زایلازین بیهوش گردیدند، سپس جراحی و تشریح موش های صحرایی انجام شد.

تحلیل آماری بیانگر کاهش معنی دار در بیان ژن کاسپاز 3 و 9 در گروه تمرین و تمرین+مکمل نسبت به دو گروه کنترل و مکمل بود.

تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین به کاهش آپوپتوز میتوکندری عضله قلبی منجر می شوند. یافته های حاضر نشان داد که بیان کاسپاز 3 و کاسپاز 9 در بافت قلبی فاکتوری تمرین پذیر است.