رابطه بین تصویر بدن و سازگاری در بیماران مبتلا به سرطان پستان: نقش میانجی شفقت به خود و تاب آوری روان شناختی

سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان و اولین علت مرگ ناشی از سرطان در آنان است. در بازماندگان این سرطان، عوامل متعددی در سازگاری با بیماری نقش دارند. از این رو، پژوهش حاضر به ارزیابی نقش میانجی شفقت به خود و تاب آوری روانشناختی در رابطه بین تصویر بدن با سازگاری در بیماران مبتلا به سرطان پستان پرداخت.

پژوهش حاضر از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان در بیمارستان فوق تخصصی آیت الله یثربی شهر کاشان در سال 1401 بودند که تعداد 202 نفر از میان آنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس تصویر بدن بیماران مبتلا به سرطان، مقیاس شفقت به خود-فرم کوتاه، مقیاس تاب آوری -فرم کوتاه و مقیاس سازگاری روانی - اجتماعی با بیماری استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار AMOS24 تحلیل شد.

ارزیابی مسیرهای مستقیم نشان داد اثر تصویر بدن بر شفقت به خود و تاب آوری روانشناختی معنادار است (0/01<P). همچنین اثر شفقت به خود و تاب آوری روانشناختی بر سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری معنادار است (0/05< P). ارزیابی مسیرهای غیرمستقیم حاکی از این بود که شفقت به خود و تاب آوری روانشناختی رابطه بین تصویر بدن و سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری را به طور کامل میانجیگری می کنند (0/01<P). 

شفقت به خود و تاب آوری می توانند برای افزایش سازگاری روانی-اجتماعی بازماندگان سرطان پستان مفید باشند. مطالعات آتی در نمونه های متنوع تر برای تایید جهت گیری علی این روابط و گسترش یافته ها موردنیاز است.