بررسی مقالات علوم پزشکی منتشر شده به زبان فارسی در سال 1400 به منظور شناسایی میزان همخوانی آنها با استانداردهای مقاله نویسی و استفاده صحیح از روش های تجزیه و تحلیل آماری در گزارش نتایج

تمامی نتایج به دست آمده از تحقیقات پزشکی زمانی قابل اعتماد هستند که با استفاده از آزمون های صحیح آماری همراه با چک کردن پیش فرض های آزمون و دقت عواملی مانند حجم نمونه، تصادفی کردن و ابزارهای اندازه گیری استاندارد مورد بررسی قرار گیرند، لذا مطالعه حاضر به منظور شناسایی میزان همخوانی مقالات با استانداردهای مقاله نویسی و استفاده صحیح از آمار حیاتی در گزارش نتایج انجام شد.

در این مطالعه توصیفی از تمامی مجلات فارسی زبان که دارای امتیاز علمی- پژوهشی در سال 1400 بودند، 300 مقاله با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شد. سپس پرسشنامه مطالعه طراحی و پس از سنجش روایی و پایایی برای هر مقاله تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون تی تست دو نمونه ای انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در این مطالعه 300 مقاله مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که نوع مطالعه (8/94%)، روش نمونه گیری (8/94%)، فرمول تعیین حجم نمونه (8/20%)، روایی (6/40%)، پایایی (4/72%)، دلیل ریزش نمونه ها (3/67%)، چگونگی رفتار با داده های پرت (12%)، چک کردن پیش فرض ها (4/83%)، فاصله اطمینان (9/11%) و کورسازی (4/47%) از مقالات به درستی گزارش نمودند. همچنین میانگین نمره 300 مقاله برابر با 48/11±46/86 از 100 بود.

به طور کلی به نظر می رسد اغلب پژهشگران مهم ترین فاکتورها در زمینه آماری در رابطه با نگارش مقاله را رعایت کردند، اما سردبیران و داوران مجلات باید به مواردی مانند ذکر نام یا فرمول تعیین حجم نمونه، روایی و پایایی ابزار، داده های پرت و گمشده، فاصله اطمینان و کورسازی توجه بیشتری نمایند.