آدنوکارسینوم کیستیک پاپیلاری در یک باجریگار

باجریگار (Melopsittacus undulatus)  طوطی کوچک رنگارنگ و حیوان خانگی محبوب در سرتاسر جهان است. این مطالعه بر روی یک باجریگار نر 5 ساله همراه با توده بزرگ و پر از مایع در قسمت قدامی گردن انجام شد. به منظور تعیین منشا تومور، آسپیراسیون با سوزن ظریف انجام شد و محتوای تومور بر روی آگار خون دار و مک کانکی (هوازی و بی هوازی) کشت داده شد. به علاوه سونوگرافی از تومور و رادیوگرافی کل بدن در موقعیت جانبی و پشتی-شکمی انجام شد. درنهایت تومور برداشته و در فرمالین بافر خنثی 10 درصد تثبیت شد. با رنگ آمیزی معمول هماتوکسیلین-ایوزین ،(H&E) رنگ آمیزی شد. براساس نتایج رادیولوژی و سونوگرافی، تومور (5/2 سانتی متر×4 سانتی متر×3/7 سانتی متر) ساختاری همگن داشت و با مایع اکوژنیک پر شده بود. رشد باکتری در کشت محتویات تومور مشاهده نشد. ازنظر هیستوپاتولوژی، توده از فضاهای کیستیک همراه با تکثیر سلول های اپیتلیوم پوششی، در جهت تشکیل پاپیلای داخل لومن تشکیل شده بود. تومور به عنوان آدنوکارسینوم کیستیک پاپیلاری تشخیص داده شد.