یادگیری خاموش در کودکان: تاثیر خواب شبانه و بیداری بر تحکیم حافظه یک تکلیف حرکتی پیچیده

خواب بعد از تمرین یک مهارت توالی دار جدید، باعث بهبود حافظه آشکار در کودکان می شود، اما تحکیم حافظه حرکتی وابسته به خواب در کودکان، خصوصا در تکالیف توالی دار پیچیده ضمنی مبهم و بحث برانگیز است. بنابراین، هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی نقش خواب شبانه و بیداری در تحکیم حافظه حرکتی کودکان در تکلیف پیچیده ضمنی بوده است.

در تحقیق حاضر، 26 کودک داوطلب پسر (9-12 سال) به طور تصادفی به دو گروه خواب و بیداری تقسیم شدند. جلسه اکتساب شامل10 بلوک 96 کوششی بود. گروه خواب، تمرین اولیه را در ساعت (1±)20 شب و گروه بیداری در ساعت (1±)8 صبح با استفاده از تکلیف حرکتی بازوی دینامیک انجام دادند. شرکت کنندگان هیچ آگاهی در مورد ترتیب توالی ها نداشتند. پس از جلسه تمرین، عملکرد کودکان بعد از 12 ساعت مورد آزمون قرار گرفت.

تجزیه و تحلیل داد ه ها در مرحله تحکیم با استفاده از تحلیل واریانس مختلط 2×2 نشان داد اثر بلوک در زمان پاسخ اجزا (000/P=0) و خطای پیش بینی (023/P=0) معنا دار بوده است، اما اثر تعاملی بلوک و گروه در هر دو متغیر زمان پاسخ اجزا (566/P=0) و خطای پیش بینی (887/P=0) معنادار نبوده است.

یافته ها نشان دادند تحکیم حافظه توالی حرکتی یک تکلیف پیچیده ضمنی به طور پنهان بهبود می یابد، بدون در نظر گرفتن این موضوع که شرکت کنندگان بین جلسه تمرین و آزمون، خواب شبانه را تجربه کرده اند یا خیر. بنابراین، خواب در بهبود پنهان همه مهارت های توالی حرکتی ضروری نمی باشد و گذر زمان در تحکیم تکلیف حرکتی بازوی دینامیک موثر است. بدین ترتیب سهم خواب در یادگیری خاموش مهارت های حرکتی وابسته به ماهیت تکلیف مورد استفاده در تمرین می باشد.