تاثیر تمرینات تناوبی شدت بالا بر کاهش مقاومت به انسولین، آسپروسین سرمی و درصد چربی بدن در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

آسپروسین یک آدیپوکین می باشد که ارتباط مثبت با چاقی و دیابت نوع 2دارد؛ همچنین این آدیپوکین با اثرات گلوکونیوژنیکی و متابوتروپیکی که دارد نقش مهمی در پاتوژنز مقاومت به انسولین دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدت بالا (HIIT) بر مقاومت به انسولین، درصد چربی بدن و آسپروسین سرمیدر مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

در تحقیق نیمه تجربی حاضر 24 مرد چاق و مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به 2 گروه HIIT و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل شش هفته تمرین HIIT با شدت %85-80 ضربان قلب ذخیره در 3 جلسه تمرین در هفته بود. متغیرهای خونی و آنتروپومتریک 48 ساعت قبل و پس از مداخله به صورت ناشتا اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد.

پس از مداخله تفاوت معنی داری (001/0 > P) در آسپروسین سرمی (%47/10- در مقابل %13/0+)، درصد چربی بدن (%17/5- در مقابل %13/0+) و مقاومت به انسولین (%94/23- در مقابل %02/10+) در گروه HIIT نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.

با توجه به نتایج می توان گفت که تعدیل آسپروسین ناشتا به درصد چربی بدن از مکانیسم های موثر بر کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 در سازگاری به HIIT باشد.