بررسی مقایسه ای دو ابزار برادن و واترلو در پیش بینی میزان بروز زخم بستر در بخشهای مراقبت های ویژه

زخم بستر، یکی از مشکلات عمده در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه محسوب می شود. دو ابزار معمول به منظور ارزیابی خطر بروز زخم بستر، مقیاس های برادن و واترلو می باشد. شواهد بسیار کمی در مورد میزان توافق میان این دو ابزار در پیش بینی میزان بروز زخم بستر وجود دارد.

پژوهش حاضر، یک مطالعه کوهورت آینده نگر بود که از تیر تا آبان ماه 1398 در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. خطر بروز زخم بستر، هر 2 روز یک بار با استفاده از دو مقیاس برادن و واترلو تا زمان فوت یا ترخیص بیمار و تا حداکثر یک ماه، بررسی شد.

یافته های مطالعه نشان داد که میانگین نمره مقیاس برادن در بیمارانی که دچار زخم بستر شدند به طور معناداری کمتر از بیمارانی بود که زخم بستر پیدا نکردند (002/0 P =)، همچنین میانگین نمره واترلو در بیمارانی که دچار زخم بستر شدند به طور معناداری بیشتر از بیمارانی بود که زخم بستر پیدا نکردند (001/0 P <). حساسیت مقیاس برادن، 6/82% و ویژگی 6/53% و ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب 7/29% و 9/92% به دست آمد. حساسیت مقیاس واترلو 9/73% و ویژگی 68% و ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب 4/35% و 7/91% به دست آمد.

با توجه به سطح زیر منحنی دو مقیاس و همچنین مجموع دو شاخص حساسیت و ویژگی، مقیاس واترلو نسبت به مقیاس برادن ابزار مناسب تری برای پیش بینی بروز زخم بستر در بیماران می باشد