اثر داروی اتورواستاتین و تمرین هوازی تداومی بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بتا در بافت کبد موش های صحرایی دیابتی

فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بتا (VEGF-β) برخلاف نقش ضعیف در رگ زایی در متابولیسم لیپید نقش دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین و مصرف آتورواستاتین بر بیان ژن VEGF-β در بافت کبد موش های صحرایی دیابتی بود.

در تحقیق حاضر 25 موش صحرایی نر نژاد ویستار در گروه های سالم کنترل، دیابت کنترل، دیابت + تمرین، دیابت + اتورواستاتین و دیابت + اتورواستاتین + تمرین تقسیم شدند. مداخلات شامل هشت هفته تمرین هوازی دویدن روی تریدمیل و مصرف 10 میلی گرم اتورواستاتین به صورت گاواژ بود. پس از مداخلات موش های صحرایی قربانی شدند و بافت کبدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.

نتایج نشان داد که القای دیابت منجر به کاهش معنادار بیان ژن VEGF-β کبدی و افزایش گلوکز و کلسترول تام سرمی نسبت به گروه سالم کنترل شد. در گروه های دیابت + تمرین و دیابت + اتورواستاتین + تمرین افزایش VEGF-β و کاهش گلوکز و کلسترول نسبت به گروه های دیابت کنترل و دیابت + اتورواستاتین معنادار بود.

با توجه به نتایج می توان گفت که تمرین هوازی تداومی می تواند با افزایش بیان ژن VEGF-β از عوارض کبدی ناشی از دیابت جلوگیری کند، همچنین مصرف اتورواستاتین با وجود اثرات مثبت بر گلوکز و کلسترول تام سرمی، اثر معناداری بر بیان ژن VEGF-β کبدی در موش های صحرایی دیابتی ندارد.