رویکردهای اجرای حقوق بین‏ الملل محیط زیست در حقوق داخلی کشورها با نگاهی به نظام حقوقی ایران

اجرای حقوق بین ‏الملل محیط زیست در نظام‏های مختلف حقوقی یکی از موضوعات به روز حقوق بین‏ الملل معاصر به شمار می‏آید. در همین راستا، ماده 9 قانون مدنی ایران راه حلی را برای اجرای معاهدات بین ‏المللی ارایه داده است، با این همه، ماده مذکور، علاوه بر تفسیربردار بودن آن، نسبت به سایر منابع حقوق بین ‏الملل از قبیل عرف بین‏ المللی و آرا و رویه ‏های قضایی ساکت و صامت است. هدف این مقاله، بررسی رویکردهای اجرای حقوق بین ‏الملل محیط زیست در حقوق داخلی کشورها با نگاهی به نظام حقوقی ایران می‏باشد. این مطالعه با تکیه بر رهیافت تحلیلی و با اتخاذ روش استقرایی، راهکارهای احتمالی قانونگذار برای اجرای موثر حقوق بین‏ الملل محیط زیست در کشور را نیز مدنظر قرار می‏دهد. بررسی و مطالعات این تحقیق نشان داده است که علی رغم ابهامات حقوقی و محدودیت‏های اجرایی، ظرفیت‏های حقوقی قابل استنادی در نظام حقوقی ایران برای اجرای موثر حقوق بین ‏الملل وجود دارد. ضمن آنکه وضع قوانین و مقررات حقوقی به منظور تبیین واضح رابطه حقوق داخلی ایران با تعهدات عرفی و قرادادی بین ‏المللی ضروری به نظر می‎‏رسد.