زیبایی شناسی چهره‎های اسطوره ای و حماسه ای ایرانی در اشعار مولانا

اسطوره و چهره های اسطوره ای و حماسی ، یکی از زمینه های مهم و ارزشمند فرهنگ اقوام مختلف است که به اشکال مختلفی پیوند بنیادین خود را با شعر حفظ نموده است. شاعران ایرانی با توجه به نوع نگرش خود به این چهره های اسطوره ای و ایرانی نظر داشته اند. حضور این عناصر در اشعار مولوی، بیانگر شکوفایی، استمرار و پویایی این اساطیر است. حال اگر عنصر تخیل نیز در اسطوره وارد شود، بدلیل ماهیت زیبایی آفرین آن، بر جنبه زیبایی شناسی اساطیر و حماسه‎ها می افزاید. به همین دلیل هدف از این پژوهش بررسی جنبه زیبایی شناختی شخصیت‎ها و چهره های اسطوره ای و حماسی ایرانی در اشعار مولانا با تکیه بر مثنوی معنوی و دیوان شمس است. این جستار با روش توصیفی تحلیلی انجام شده و به کارکرد عرفانی اسطوره از دیدگاه جوزف کمبل نظر دارد. نتایج نشان می دهد که حضور این چهره های اساطیری و حماسی بیانگر شناخت و دلبستگی مولانا نسبت به داستان‎های کهن، شخصیت های اسطوره ای و حماسه ای شاهنامه است. همچنین از میان آرایه‎ های ادبی، تلمیح، تشبیه و استعاره، عمده‎ ترین صورخیالی است که سبب ادبیت اسطوره ای سروده های مولانا شده است.