واکاوی خلط مشروعیت و ارزشمندی در نظریه مردم سالاری دینی و پیامدهای آن

هدف پژوهش حاضر واکاوی خلط مشروعیت و ارزشمندی در نظریه مردم سالاری دینی و پیامدهای آن است.
در این راستا و با روش توصیفی- تحلیلی ملاک روشنی برای نقد نظریات موجود ارایه شده و براساس واقع گرایی در حوزه ارزش، دیدگاه موجهی در خصوص جایگاه مردم در نظام دینی ارایه می کند. همچنین ضمن بیان ویژگی های مشروعیت، به نوع ارزش مردم سالاری و لوازم آن پرداخته شده است و لوازم منطقی این نظریه بدین شرح تشریح شده اند: نقدپذیری و اصلاح پذیری خواست مردم، خطاپذیری، مکمل پذیری، تقییدپذیری، لزوم رعایت محدوده عدالت، ترجیح پذیری، ساختارپذیری، لزوم موقعیت پژوهی، الزام پذیری. دیدگاه های مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی، یا قالب بودن مردم سالاری، یا پشتوانه دانستن نقش مردم، اگرچه دیدگاه های مورد قبولی است؛ اما تنها به توصیف نقش مردم پرداخته و شرط تحقق حکومت را بیان کرده اند. این دیدگاه ها نمی توانند اولا نوع ارزش مردم سالاری را تبیین کنند و ثانیا توان تبیین حدود ارزشمندی خواست اکثریت را ندارند.