اثر تنش شوری بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی سه واریته کینوا

تنش شوری یکی از مهم ترین عواملی است که کیفیت محصولات زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور مطالعه اثر شوری بر خصوصیات بیوشیمیایی برخی از واریته های کینوا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان یزد و سال زراعی 97-1396 در شرایط مزرعه انجام گردید. آبیاری با آب شور در سه سطح (شاهد، 10 و 17 دسی زیمنس بر متر) به عنوان کرت اصلی و واریته در سه سطح (Nsrcqe، Nsrcqb و (Titcaca  به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد آبیاری با آب شور 17 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد سبب افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی DPPH (0/19) درصد)، فعالیت آنتی اکسیدانی دانه به روش احیای یون مس (0/25 درصد) فعالیت آنتی اکسیدانی به روش قدرت کاهندگی آهن (6/50 درصد) و پروتیین دانه (5/30 درصد)، فعالیت ضد التهابی (5/30 درصد) شد، در حالیکه محتوی ساپونین دانه (15 درصد) و نسبت سدیم به پتاسیم  (6/73 درصدی) را کاهش داد. شوری منجر به افزایش محتوی کلروژنیک اسید، پاراکوماریک اسید، کویرستین اسید و کامفر اسید در دانه گردید. واریته Nsrcqb بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی را در بین واریته های مورد بررسی داشت که در اکثر صفات مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری با واریته Titcaca نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، کشت واریته Nsrcqb و آبیاری با شوری 17 دسی زمینس بر متر می تواند سبب افزایش خصوصیات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی کینوا شود.