کارکرد تدریس معلمان به شیوه مشارکتی (همیاری) بر رشد جنبه های تربیتی، اخلاقی و روانی دانش آموزان: مروری سیستماتیک

یکی از عواملی که نقش بسزایی در میزان موفقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد، روش های تدریس معلمان است. امروزه شیوه های تدریس سنتی به دلیل انتقال معلومات از ذهن معلم به یادگیرندگان و نقش خنثی دانش آموزان در کلاس، ناکامی از حصول اهداف را در پی داشته است. یکی از روش های نوین آموزشی که نقش مداخله گرانه دانش آموزان در فعالیت های کلاسی را به شدت افزایش می دهد و باعث رشد یادگیری آنها در کلاس درس می شود، یادگیری مشارکتی (همیاری) است. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکرد تدریس معلمان به شیوه مشارکتی در رشد جنبه های تربیتی، اخلاقی و روانی دانش آموزان انجام گرفت. از آنجا که تاکنون مطالعات متنوعی در نقاط مختلف کشور انجام شده است، بررسی دقیق موضوع و جمع بندی نهایی در این زمینه ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه مروری کلیدواژه های فارسی شامل؛ روش تدریس مشارکتی (همیاری)، جایگاه یادگیری مشارکتی در مدارس، مزایای یادگیری مشارکتی، تدریس مشارکتی و کیفیت یادگیری، تدریس مشارکتی و رشد اخلاقی دانش آموزان، تدریس مشارکتی و سلامت روانی دانش آموزان به همراه معادل های انگلیسی در پایگاه های اطلاعاتی مگیران، گوگل اسکالر، اس آی دی، ساینس دایرکت و پابمد جستجو شدند. نتایج مطالعات مختلف نشان دادند یادگیری مشارکتی باعث رشد جنبه های تربیتی (پیشرفت تحصیلی، کیفیت فرایند یاددهی و یادگیری)، اخلاقی (مهارت و رفتارهای اخلاقی) و روانی (کاهش آسیب روانشناختی، افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس، افزایش انگیزش) می شود.