برجام و استمرار رویکردهای متعارض جمهوری اسلامی ایران و آمریکا

به‏دنبال مذاکرات صورت گرفته میان ایران و گروه 1+5 در راستای دست‏یابی به توافق هسته‏ای که از سوم آذر 1392 به طور رسمی آغاز شد و نهایتا در 23 تیر 1394 منجر به توافق هسته‏ای میان ایران و 1+5 شد، تصور اولیه این بود که رویکردهای تقابل‏آمیز میان ایران و طرفین توافق به‏خصوص امریکا کاهش خواهد یافت. اما در ادامه شرایط به‏گونه‏ای پیش رفت که در بسیاری از حوزه‏ها نه تنها شاهد کاهش تنش میان ایران و امریکا نبوده‏ایم بلکه شاهد افزایش تنش در سایر حوزه‏ها میان دو کشور بوده‏ایم.. در پژوهش حاضر تلاش خواهد شد با بررسی راهبرد تقابل‏آمیز امریکا در برابر ایران، رویکرد ایران در برابر راهبرد تقابل‏آمیز امریکا پس از برجام مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. بر اساس هدف پژوهش حاضر پرسش اصلی مقاله این است که؛ رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پس از توافق هسته‏ای در خصوص راهبرد تهاجمی و تقابل‏آمیز امریکا چگونه قابل تحلیل و ارزیابی می‏باشد؟ فرضیه پژوهش به دنبال مطالعه و بررسی واقعیت‏های مسلم این‏گونه تنظیم شده است که؛ رویکرد سیاست خارجی ایران پس از توافق هسته‏ای در برابر راهبرد تهاجمی و تقابل‏آمیز امریکا در قالب بازدارندگی بر مبنای مولفه‏هایی نظیر گسترش روابط با کشورهای همسایه، تقویت محور مقاومت در راستای کاهش هزینه و افزایش منافع ملی ایران قابل تحلیل و ارزیابی می‏باشد. شیوه گردآوری منابع در مقاله حاضر کتابخانه‏ای بوده و از روش توصیفی تحلیلی برای بررسی، تجزیه و تحلیل مطالب استفاده شده است.