بررسی مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان

 پژوهش حاضر با هدف تاثیر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی از طریق روش پژوهش شبه آزمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی شهرستان مشهد در سال تحصیل 95 بوده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی تعداد 50 نفر از دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 25 نفر) گمارده شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کلارک و همکاران (1953) گرفته است. در این پژوهش پایایی پرسشنامه سازگاری اجتماعی 65/ به دست آمد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد . نتایج نشان داد که اثر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان معنادار است. با توجه به نتایج ، می توان نتیجه گرفت که اگر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری در مدارس به کارگرقته شود دانش آموزان پیشرفت چشمگیری خواهند داشت.