ویژگی های اپیدمیولوژیک، بالینی و پاراکلینیکی کودکان 6-1 ساله مبتلا به کووید-19 (استان کرمانشاه، 1399)

پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک، بالینی و پاراکلینیکی در کودکان 6-1 ساله بستری در بیمارستان با تست PCR مثبت انجام شد.

مطالعه مشاهده ای از نوع توصیفی همبستگی است. بررسی بر روی 288 کودک بیمار با تشخصیص قطعی COVID-19 و بستری در بیمارستان رفرانس فوق تخصصی دکتر محمد کرمانشاهی انجام شد. نمونه گیری به شیوه ی غیرتصادفی در دسترس و جمع آوری اطلاعات بالینی و دموگرافیک با بررسی پرونده های بالینی آن ها با در نظر گرفتن معیارهای ورودی (کودکان6-1ساله مشکوک کرونا بستری با تست RT-PCR مثبت) انجام شد. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 و آزمون های آماری مجذورکای اسکویر و فیشر تحلیل شد.

63% کودکان  COVID-19 مورد مطالعه پسر و 37% دختر بودند. 8/%23 کودکان در ICU بستری و 7.5% از دستگاه ونتیلاتور استفاده می کردند. 21.7% از کودکان دارای سابقه بیماری زمینه ای بودند. در این مطالعه، میزان مرگ و میر کودکان 3/5% بود. بالاترین درصد تظاهرات بالینی گزارش شده در این کودکان، 74/4% تب، 33/8% سرفه و 21/4% اسهال بود. نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده 342/3% لکوپنی، 29/5%CRP، 22/1%LFT، 11% DDIMR و10/3% فریتین، 40/6% ESR غیرطبیعی بود.. بین حساسیت دارویی و مصرف داروهای ضدویروس با مرگ و میر ناشی از کووید 19 در کودکان ارتباط معناداری مشاهده نشد (0/05<P). بین مصرف آنتی بیوتیک، سفتریاکسون و آزیترومایسین با مرگ و میر ناشی از کووید 19 در کودکان ارتباط معناداری وجود نداشت (0/05<P).

براساس نتایج این مطالعه، نسبت بالایی از کودکان با تب و علایم تنفسی و یافته ها باراکلینیکیCT، WBCو ESR غیر ظبیعی همراه بودند. بیشترین درصد ابتلا به بیماری و مرگ و میر بر اثر عوارض کرونا در رده سنی 3-1 ساله پسر بوده است. به نظر می رسدجهت کاهش مرگ و میر آنان تجهیز و تقویت بخش های مراقبت های ویژه کودکان در بیمارستان ضروری می باشد و همچنین انجام مراقبت ها و پیگیری های مستمر پس از ترخیص و درمان برای کلیه کودکان بیمار مبتلا به کووید19 در بخش بهداشت تا حصول بهبودی کامل توصیه می شود.