اثربخشی آموزش غایت نگری بریادگیری خودراهبری دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش غایت نگری بر یادگیری خودراهبری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پایه هشتم مقطع دبیرستان  دوره اول شهر سمنان در سال تحصیلی 50-59 بود که از بین آنها 95 دانش آموز به عنوان نمونه با کمترین نمرات در یادگیری خودراهبری انتخاب و به صورت تصادفی و بطور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شد. ابتدا پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا و بعد از آن طی 5 جلسه، غایت نگری به گروه آزمایش، آموزش داده شد. برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. در این تحقیق از طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. داده ها با پرسشنامه یادگیری خودراهبری فیشر، کینگ و تاگو گردآوری شد و پس از آن با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد غایت نگری اثر معنی داری بر بهبود یادگیری خودراهبری دارد. بر اساس نتایج حاصله، برای ارتقاء یادگیری خودراهبری استفاده از آموزش غایت نگری توصیه می شود.