رابطه بین ابعاد دلبستگی و کنش تاملی مادر با پرخاشگری کودکان پیش دبستانی: نقش واسطه ای توان بدرفتاری با کودک

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه ای توان بدرفتاری با کودک در رابطه بین ابعاد دلبستگی و کنش تاملی مادر با پرخاشگری کودکان پیش دبستانی بود که در قالب طرح همبستگی با روش تحلیل مسیر، روابط متغیرها را مورد بررسی قرار داد. جامعه آماری پژوهش مادران دارای کودک پیش دبستانی 4 تا 6 ساله شهر مشهد بود. 337 نفر از مادران به شیوه نمونه برداری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه کنش تاملی والدینی (لویتن، مایز، نایسنس و فوناگی، 2017)، مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال (کالینز، 1996)، فرم کوتاه سیاهه توان بدرفتاری با کودک (آندرسما، چافینز، مولینز و لیبرتون، 2005) و فرم والد مقیاس پرخاشگری کودکان پیش دبستانی (واحدی، فتحی آذر، حسینی نسب و مقدم، 2008) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر با تایید برازش مدل، نشان داد اضطراب دلبستگی از طریق مسیر پیش ذهنی سازی- توان بدرفتاری بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی اثر غیرمستقیم دارد. اثرات غیرمستقیم اضطراب دلبستگی بر پرخاشگری کودک به واسطه قطعیت و علاقه نسبت به حالت های ذهنی نیز معنادار بود. همچنین تنها اثر غیرمستقیم اجتناب دلبستگی بر پرخاشگری به واسطه توان بدرفتاری با کودک بود. یافته های پژوهش حاکی از نقش سازه های دلبستگی و کنش تاملی در شناسایی توان بدرفتاری مادران و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی است.