بررسی اثر مهارکنندگی، کشندگی و برهمکنش عصاره آبی استبرق بر آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی، ساکارومایسس سرویزیه و فوزاریوم سولانی در شرایط برون تنی

کالوتروپیس پروسرا از خانواده Apocynaceae در ایران استبرق نامیده می شود. این گیاه در مناطق گرمسیری و سواحل جنوبی ایران و شمال آفریقا، آسیای خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی روی تپه های ماسه ای ساحلی یافت می شود. در این پژوهش آزمایشگاهی، عصاره استبرق با استفاده از حلال آب استخراج شد. اثر ضد قارچی عصاره آبی استبرق بر سویه های آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی، ساکارومایسس سرویزیه و فوزاریوم سولانی  بررسی شد. فعالیت ضد قارچی عصاره استبرق با روش های دیسک دیفیوژن آگار (کربی-بویر)، انتشار در چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی ارزیابی شد. در حالت ترکیبی (برهمکنش) عصاره آبی استبرق با آنتی بیوتیک نیستاتین مورد بررسی قرار گرفت. بطور کلی، ساکارومایسس سرویزیه و آلترناریا سولانی به ترتیب با بالاترین و کمترین قطر هاله عدم رشد، حساس ترین و مقاوم ترین سویه های قارچی نسبت به عصاره آبی استبرق بودند. بطوریکه قطر هاله عدم رشد برای ساکارومایسس سرویزیه و آلترناریا سولانی در حضور غلظت 80 میلی گرم در میلی لیتر عصاره به ترتیب برابر با 20/13 و 20/8 میلی متر بود. در حالت ترکیبی (برهمکنش) عصاره آبی استبرق با آنتی بیوتیک نیستاتین برای تمامی سویه های قارچی حالت هم افزایی مشاهده شد. حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی برای سویه ساکارومایسس سرویزیه به ترتیب 16 و 64 میلی گرم بر میلی لیتر بود. حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی برای آلترناریا سولانی به ترتیب 128 و > 512 میلی گرم بر میلی لیتر بود.