نقش حفاظت از تنوع زیستی در تحقق توسعه پایدار

یکی از تهدیدها برای زمین، از دست دادن تنوع زیستی است. با عنایت به اینکه اقیانوس ها دارای بیشترین میزان تنوع زیستی هستند و با توجه به ماهیت فرامرزی شان، مدیریت منابع دریایی نیازمند مداخلات در سطوح (ملی، منطقه ای و جهانی) برای کاهش تهدیدات است. بر این اساس به مساله می پردازیم که حفاظت از تنوع زیستی چه نقشی در تحقق توسعه پایدار دارد؟ 

پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است.

جهان با چالش های بیشتری مواجه است که عواقب گسترده ای برای بشریت دارد. برخی از این چالش ها اقتصادی - اجتماعی هستند، مانند افزایش فقر و بحران سیاسی و هم چنین چالش های زیست محیطی، مانند آلودگی هوا، تغییرات آب و هوایی و از دست دادن تنوع زیستی. از سویی، حقوق محیط زیست ابزار مهمی برای نظارت و مدیریت توسعه پایدار است که در تعیین خط مشی های حفاظتی محیط زیست و استفاده معقولانه و پایدار از منابع طبیعی موثر است. بر این اساس توسعه پایدار اقیانوس ها و ضابطه مند نمودن از طریق اعمال حاکمیت قانون، یکی از پدیده های نوین در حقوق بین الملل دریاها به شمار می رود. بیانیه های استکهلم 1972، ریو 1992، ژوهانسبورگ 2002، دستیابی به توسعه پایدار را مستلزم حفاظت از محیط زیست عنوان نموده و خواستار جهت گیری حقوق بین الملل محیط زیست در راستای مفهوم توسعه پایدار گردیده است. به علاوه کنوانسیون های دیگری مانند حقوق دریاها، لندن، بازل، ناگویا و کارتاهنا نیز در صدد قاعده مند نمودن حفاظت از محیط زیست و تنوع زیستی هستند که توانسته اند در مقررات داخلی دولتها در این خصوص تحول ایجاد نمایند.